Browsing by Author "Ekinci, Didem"

Now showing 1 - 10 of 10

A Chronıcle Of Evolvıngturkısh-Serbıan Relatıons A Century After The Balkan Wars
(2013) Ekinci, Didem; 17316
Bosna-Hersek'teki savaşa kadar samimi olan Türkiye-Yugoslavyailişkileri, üç etmen tarafından biçimlendirilmiştir: Yugoslavya'nınTürkiye'nin Avrupa'ya giden ticaret yolunun üzerinde yer alması,Yugoslavya halklarıyla paylaşılan uzun tarih ve o zamana kadar var olandostça ilişkiler. Diplomatik ilişkilerde savaşla birlikte bozulmagözlemlenmiş, bu nedenle ekonomik ilişkiler de savaşın ve sonrakiKosova krizinin kurbanı olmuştur. Ancak, diplomatik ilişkilerin yapısı veaktör davranışları, göze görünenden farklı bir nitelik sergilemiş, bu dailişkileri karmaşık bir gerçekliğe sokmuştur: iki tarafça kullanılan, bazendüşmanlık eşiğinde seyreden politik söyleme, büyükelçi geri çekme veretlerine rağmen, ilişkiler devam etmiştir. Yeniden gerçekleşebilecekuzlaşı arayışları ortak siyasi iradenin inşasının ve muhafaza edilmesininönemine işaret etmektedir.
A tale of two neighbors: past, present, and future of Turkish-Bulgarian relations
(Publ House Bulgarian Acad Sci, 2011) Ünal, Hasan; Ekinci, Didem; 17316
Güney Kafkasya’da İki-Taraflılığın İzlerini Bağlamsallaştırmak: Ermenistan ve Gürcistan Örneği
(2019) Ekinci, Didem; 17316
Mevcut çalışma, bir dış politika kavramı ve pratiği olan iki-taraflılığın, Güney Kafkasya’da Ermenistan-Gürcistan ilişkileri örneği üzerinden bağlamsallaştırılmasına odaklanmaktadır. İki aktör arasında; ikili, bölgesel ve küresel bağlantılardan doğan, kendine özgü ve sınırlı bir iki-taraflılık olduğu ve devam edeceği temel savı çerçevesinde; önce iki-taraflılığın doğuşu, evrimi, belirli örnekleri, coğrafyaları betimlenmektedir. İki aktörün ilişkilerinin tarihçesinin özetini müteakip, söz konusu iki-taraflılığın neden ve nasıl vuku bulduğu; ekonomik ve ticari ilişkiler, sevkiyat hatları, ayrılıkçı sorunlar, azınlık unsuru ve Rusya etkisi temelinde araştırılmaktadır. Nihai tahlilde, söz konusu iki-taraflılığın mevcut niteliğine ve gelecekteki akıbetine dair kimi değerlendirmeler ile öngörülerde bulunulmaktadır
İnşacılık, Kimlik, ‘Üretilmiş’ Vatandaşlar: Rusya’nın Abhazya ve Güney Osetya’da Vatandaşlık Politikaları
(2019) Ekinci, Didem; 17316
Mevcut çalışmada, devletçi/pragmatist ve medeniyetçi ekollerin etkili olduğu 1991 sonrası Rus dış politikasında önemini korumuş olan Yakın Çevre’de büyük güç kimliğiyle nüfuzu koruma hedefinin, bölgede bazı aktörlerle yerleşik kolektif kimliklerden faydalanarak vatandaşlık verme politikasıyla pekiştirildiği İnşacı perspektiften tartışılmaktadır. Rusya’nın, kadim büyük güç kimlik algısı üzerinden eski kolektif kimlikler aracılığıyla bazı halklara vatandaşlık vermesi, yeni icat edilmiş ve geçici bir politika olmayıp, köklerinin Çarlık döneminden bu yana gözlemlenebilen nüfuz amaçlı tabiiyet/vatandaşlık politikalarını yansıtması; Yakın Çevre’nin Rusya açısından vazgeçilmez bir bölge olduğu ile gelecekte uygulamayı başka Yakın Çevre aktörleriyle de gerçekleştirebileceği savını güçlendirmektedir.
Küçük Devlet Dış Politikasında Zafiyet ve Dirençlilik: Ermenistan Örneği
(2018) Ekinci, Didem; 17316
Mevcut çalışmada, sert ve yumuşak güç kapasitesi bakımından uluslararası ilişkilerde etki sahibi olmak bağlamında küçük devlet olarak tanımlanan Ermenistan’ın, kaynak elde eden devlet olamamasının dış politika otonomisinde zafiyete sebep olduğu; diaspora ve Rusya ile ilişkilerinin ise; para transferleri, doğrudan yabancı yatırımı (DYY) ve siyasi/askeri destek ile dış politikada kısmen dirençlilik sağladığı ileri sürülmektedir. Ancak, söz konusu faaliyetler köklü bir yeniden yapılanma ve öz yeterlilik temin etmediğinden, Ermenistan’ın sistemdeki başarılı aktörlerin otonom dış politikalarını taklit edemeyeceğinin ve ağırlıklı olarak mevcut diaspora ve Rusya yönelimli dış politika strateji ve uygulamalarını kısa ve orta vadede devam ettirmesinin/pekiştirmesinin, yüksek olasılık olduğu belirtilmektedir
Russia and the Balkans After the Cold War
(Libertas, 2013) Ekinci, Didem; 17316
Russia-Turkey Relations (1991–2016): Diverging Interests and Compelling Realities
(2017) Ekinci, Didem; 17316
Russia-Turkey relations since 1991 reveal the Near Abroad and regionalism/zero problems with the neighbours policies, which stipulate strong ties with the immediate outer circles in each state’s case. This inevitably produces diverging approaches because the two states’ immediate outer circles mostly overlap. However, economy as the linchpin of relations is often observed to function as the catalyst. Given the past record of continuity and change in the relations, divergences of interest and foreign policy behaviour should be construed as aspects of continuity in Russia-Turkey relations. As long as economy remains as the linchpin of overall relations, minding balances between geopolitical ambitions and economic stakes is likely to remain as the accustomed policy line of both states.
Turkey between the Balkans and the Caucasus in the Post-Cold War Era: ‘insulator’1 or player state?
(Çankaya Üniversitesi, 2010) Ekinci, Didem; 17316
As regionalization became a new trend after 1990, Turkey’s longstanding relations with the Balkans and the Caucasus unfolded in an altered context. While Turkey had fulfilled its role mostly as an insulator between the two regions due to the polarized structure of the international system for nearly fifty years as part of the Western camp, renewed Turkish interest towards both regions carried with it motivations shaped by certain commonalities. In turn, these commonalities were functional in transforming Turkey’s previous role from an insulator state into a player in these regions. These rested on, but were not limited to, Turkey’s alliance with the US, both regions’ efforts of Euro – Atlantic integration, Turkey’s common past with the two regions, and the rather new cooperation area of energy. In retrospect, parallel disintegration processes in both regions were two test cases for Turkey’s new post-Cold War position as a player and future prospects give hints that Turkey’s new role is not likely to be reversed
Turkish decision-making and the balkans: Implications of role theory
(2015) Ekinci, Didem; 17316
The once-and-for-all change in the end of 1980s brought with it new states in the Balkans, which propelled renewed Turkish policy formulation vis-à-vis the region. The post-Cold War timeline of Turkish-Balkan relations demonstrated foreign-policy attitudes taking shape differently compared to Cold War period due to mutually evolving role identifications and role prescriptions of actors, on which the conceptual baggage of role theory offers a germane framework for enquiry. Changes in role conceptions in Turkey's Balkan relations after 1990 were neither limitless nor thoroughly radical. Relations with the region were undisputedly taken further after the Cold War, and yet remained low-key compared to relations with other neighbouring regions.
Türkmenistan Dış Politikasında İç Faktörler: Neoklasik Realizm Çerçevesinde Bir İnceleme
(2019) Ekinci, Didem; 17316
Mevcut çalışmada, dış politika davranışının incelenmesinde sisteme, birim düzeyli ve bilişsel faktörlere önem atfetmesiyle ve bir devletin zaman içindeki dış politikalarının veya çeşitli devletlerin benzer/farklı dış politikalarının araştırılmasına yönelik içeriğiyle Neoklasik Realizm’in, özellikle ülke incelemeleri bağlamında açıklayıcı potansiyeli yüksek bir dış politika teorisi olduğu değerlendirilmektedir. Bu kapsamda bu çalışmada, anılan teori kapsamında değinilmiş ancak fazla veya hiç araştırılmamış olan, rejim tipi, liderlik, gruplar, otonomi, milliyetçilik ve küçük devletten müteşekkil iç faktörler ile küçük devletlerin büyük stratejisinin, Türkmenistan dış politikası özelinde rolü, etkileri ve yansımalarının analizine yer verilmektedir.