İzinsiz Bankacılık Faaliyetinde Bulunma Suçu

Abstract

Bu çalışmada, 5411 sayılı Bankacılık Kanunu (BK)’nun 150. maddesi ile düzenlenen izinsiz bankacılık faaliyetindebulunma suçu ele alınmaktadır.Her ne kadar söz konusu suç tipi Türk hukukunda uzun süredir mevcut olsa da, erişebildiğimiz kadarıyla, Yargıtay’ınkonuya ilişkin kararları oldukça azdır. Benzer şekilde, doktrinin konuya ilişkin ilgisi de kısıtlı kalmıştır.Bankacılık Kanunu (BK)’nun 150. maddesi ile yasa koyucu sadece izinsiz bankacılık faaliyetinde bulunmayı (BKmd.150/I) değil, aynı zamanda izinsiz olarak “banka” adını veya benzeri ifadeleri kullanmayı veya açıklamayı (BKmd.150/II) ceza yaptırımı altına almıştır. Bu makalede izinsiz bankacılık faaliyetinde bulunma suçu objektif ve sübjektif unsurları itibariyle ele alınarak incelenecek ve bu suç yönünden ceza sorumluluğunun esaslarına ilişkin kriterlerortaya konulacaktır.Anılan kapsamda, ilk olarak kavramsal gelişim, normun koruma amacı ve bu suçla korunan hukuksal değer konularıirdelenecektir. Bu suçla korunan hukuksal değerin bankacılık sisteminin etkin işleyişi ile para piyasalarının işlevselliğininsağlanması olduğu kabulü altında, ceza sorumluluğunun şartları da bu kabul doğrultusunda ortaya konulacaktır.Son olarak, bu çalışmada incelenen suç tipimin hem sırf davranış hem de soyut tehlike suçu olduğu, ilaveten kesintisiz suç olma özelliği gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır. Suç tipinde açıkça “gerekli izinler alınmaksızın” ifadesine yerverilmek suretiyle, hukuka aykırılığa yapılan vurgunun suçun yapısına etkileri de tartışılmıştır. Bu kapsamda, anılanşartın hukuka aykırılığa değil tipikliğe etki ettiği ve tipikliği ortadan kaldırdığı sonucuna ulaşılmıştır