Yazma Öz-Yeterlik Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması

Abstract

Bu çalışmanın amacı Bruning ve arkadaşları (2013) tarafından geliştirilen Yazma Öz-yeterliği Ölçeğinin Türkçeye uyarlanarak yazma öz-yeterliğini ölçmede psiko-metrik olarak geçerli ve güvenilir bir araç olup olmadığını değerlendirmektir. Aktarma, fikir üretme ve öz-düzenleme alt ölçeklerine sahip orijinal ölçek 16 maddeden oluşmaktadır. Dil geçerliği için alandaki uzmanlar ve ölçeği geliştiren grupla çalışılmıştır. Ölçeğin Türkçe formu 648 ortaokul öğrencisine uygulanmıştır. Yapı geçerliği için doğrulayıcı faktör analizi kullanılmıştır. Analizler sonucunda, uyarlanan ölçeğin 13 maddeden ve orijinal ölçekteki gibi üç boyuttan oluştuğu sonucuna ulaşılmıştır. Alt ölçeklere ait iç tutarlık (Cronbach Alfa) katsayıları hesaplanmıştır. Aktarma boyutunda iç tutarlığın .82, fikir üretme alt boyutunda .87 ve öz-düzenleme boyutunda da .84 olduğu bulunmuştur. Analiz sonuçları, Türkçeye uyarlanan Yazma Öz-yeterliği Ölçeğinin yazma öz-yeterliğini ölçmede dil eşdeğerliği olan geçerli ve güvenilir bir araç olduğunu göstermektedir.The purpose of this study was to adapt Self-Efficacy of Writing Scale (Bruning et. al, 2013) to Turkish and to examine its psychometric reliability and validity. The original scale consisted of 16 items and has three sub-scales naming convention, ideation and self-regulation. The authors worked with Turkish experts and the authors of the original scale to assess linguistic validity of translated scale. Six hundred forty-eight middle school students filled the Turkish version of the scale. Confirmatory factor analysis was used to examine construct validity. Analyses showed that adapted scale has 3 sub-scales including 13 items total. For internal reliability of each sub-scales, Cronbach Alpha coefficient were calculated. Cronbach Alpha coefficient for convention sub-scale was .82, this coefficient was .87 and .84 for ideation and self-regulation sub-scales respectively. Overall, analyses showed that Turkish version of Self-Efficacy of Writing Scale was linguistically and psychometrically valid and reliable to measure writing self-efficacy