Demir, Yağmur Sönmez2025-05-132025-05-1320241308-50692149-0651https://doi.org/10.30767/diledeara.1414596https://hdl.handle.net/20.500.12416/9840Agatha Christie’nin eserlerinin etkileri çok yönlüdür; ancak çağdaşlarının eserleri ile kıyaslandığında Christie’nin metinleri yeterince incelenmemiştir. Onun eserlerinde polisiye türünün genel nitelikleri, kadınların betimlenmesi ve sınıf hiyerarşilerinin temsili hakkında çeşitli çalışmalar mevcuttur. Ancak, metinleri nadiren anlatıbilimsel analize tabi tutulmuştur. Ölümle Randevu (1938) ve Ölüm Adası (1964) adlı polisiye romanları Britanya’nın eski sömürgelerinde geçer ve Christie Batılı anlatıcılar ve odak karakterler aracılığıyla Oryantalist bir bakış açısı sunar. Bu romanlarda izleyiciler ve anlatıcılar Batılılar iken, anlatılarının nesneleri ve kişileri Doğu manzaraları ve insanlarıdır. Edebi bir metinde okuyucuya sunulan odaklanma nesnelerinin imgesi odaklayıcılar tarafından inşa edildiğinden, anlatı odaklayıcıların öznel görüşleriyle doludur. Okur, bir metni dikkatlice inceleyerek odaklayıcı ve odaklanılanla ilişkisi hakkında içgörü kazanıp çeşitli görüşler elde edebilir. Bu romanlarda, Batı’nın Doğu üzerindeki hegemonyası ve Batılıların önyargılı algıları açıkça ortaya konmaktadır. Edward Said’in Oryantalizm kuramı ile Shohat and Stam’ın dörtlü taksonomisi bu çalışmanın teorik alt yapısını oluşturmaktadır. Bu romanlardaki odaklanılan nesneler ve insanların karşılaştırmalı anlatıbilimsel analizi yoluyla, Christie’nin romanlarının Batılıların Doğulu odaklanılanlara yönelik önyargılı tutumlarını nasıl ortaya koyduğunun farklı bir açıdan ele alınması amaçlanmaktadır.eninfo:eu-repo/semantics/openAccessBeşeri BilimlerEdebiyatDil Ve Dil BilimArticle2923825110.30767/diledeara.1414596N/AN/A