Server based electronic signature approach to improve e-signature practices in Turkey

Abstract

Bu çalışmada geçerli ve merkezi bir imzalama yöntemi olarak sunucu tabanlı elektronik imzalama yöntemi ve bu yöntemin Türkiye'nin mevcut elektronik kimlik yapısına uygulanabilirliği araştırılmıştır. Bu methodun avantaj ve dezavantajlarını açık bir biçimde belirleyebilmek için, günümüzde Türkiye'de yaygın kullanımda olan e-imza metodları ve uygulamaları detaylı bir şekilde incelenmiştir. Araştırma özellikle Avusturya'da kullanımda olan sunucu tabanlı çözümü kapsamakta ve bu çözümün gereksinimlerinin Türkiye'deki e-imza senaryolarına uygunluk değerlendirmesi ile devam etmektedir. Çalışmaların sonucu olarak, Türkiye için sunucu bazlı bir elektronik kimlik altyapısı önerilmiş ve bu merkezi e-imza altyapısının uygulanabilirliği Türkiye'deki e-imza uygulamalarını kolaylaştırma bağlamında değerlendirilmiştir. Sunulan yöntemin mevcut altyapıya başarılı entegrasyonu için gerekli adımlar belirlenmiştir. Sunucu bazlı elektronik imza yaklaşımının, Türkiye'de daha kullanışlı ve uluslararası bir kimlik doğrulama yönteminin geliştirilmesine ve bunun yanı sıra Türkiye'deki e-imzaların uluslararası standartlara ulaşmasına yardımcı olacağı sonucuna varılmıştır.

In this study, a server-based electronic signature structure has been investigated as a valid and centralized e-signature method in terms of its applicability to Turkey's current eID structure. Current widespread e-signature methods' and their applications that are in use in Turkey are examined further, so that possible advantages and disadvantages of a new server-based solution can be determined clearly. Research specifically contains the Austria's server-based eID approach that is in use and continues with the compatibility assessment of the requirements of this solution with Turkish eID usecases. Hence, a possible server-based eID structure for Turkish eID environment is proposed and the applicability of this server-based e-signature method is evaluated in the context of whether it can ease Turkish practices of e-signing. Necessary steps to achieve a successful integration of the presented solution to the current infrastructure are determined. It is concluded that, server-based signature approach would contribute to the development of a more usable and cross-border way of online identification as well as it would help to reach the international standards of e-signatures in Turkey.