Browsing by Author "Demirbaş, Güler Ufuk"

Now showing 1 - 8 of 8

Biyofilik Tasarım Kapsamında Peyzaj Mimarlığı ve İç Mimarlık Arakesiti: Eğitim Programlarının Karşılıklı Değerlendirilmesi
(2019) Demirbaş, Güler Ufuk; Demirbaş, Özgen Osman; 17572; İç Mimarlık
Yaşam Dostu Tasarım ya da son dönemde yaygın kullanımı ile Biyofilik Tasarım (Biophilic Design) kavramı bir tasarım eylemi olarak aslında yeni bir kavram değil. İnsanın, doğayla olma, doğayla bağlantı kurma ve doğada olma içgüdülerine dayalı doğuştan gelen eğilimlerinin tümü Biyofili kavramı kapsamında tanımlanmaktadır. Biyofilik Tasarım ya da Yaşam Dostu Tasarım kavramı ise içinde bulunduğumuz yapılı çevrenin yenilikçi bir bakış açısı ile doğayla bağlantılı olarak tasarlanmasıdır. Peyzaj Mimarlığı en genel tanımı ile sanat, çevre, mimari, mühendislik, sosyoloji ve tasarım unsurlarının tümünü bir arada kapsayan farklı ölçek ve kapsamlarda hem açık alan hem kapalı mekanların tasarlanması pratiğidir. 21. yüzyılın iç mimari pratiği dikkate alındığında, iç mekan kurgusunda hiç olmadığı kadar biyofilik tasarım anlayışının tasarımcılar tarafından benimsendiği ve özellikle stres düzeyinin yüksek olduğu kamusal mekanlarda doğaya dönük, doğaya karışan ve/veya doğadan esinlenen tasarım yaklaşımlarının gün geçtikçe daha da kuvvetlendiği gözlenmektedir. Bu çalışmanın temel odağı biyofilik tasarım kapsamında Peyzaj Mimarlığı ve İç Mimarlık alanlarının etkileşimi ile yapılı çevre ile doğanın bütünleştirilmesi ile daha konforlu ve sağlıklı yaşam mekanlarının tasarlanmasında disiplinlerarası olasılıkların örnekler üzerinden değerlendirilmesidir. Bu kapsamda ülkemizde her iki alanda eğitim veren farklı isimlerde ve farklı akademik yapılar altında olan programların müfredat yapılarının karşılıklı olarak karşılaştırılması ile mevcut durum değerlendirilmesi yapılmaktadır. Çeşitli kapsamdaki fakülteler altında eğitim vermekte olan Peyzaj Mimarlığı, Kentsel Tasarım ve Peyzaj Mimarlığı, İç Mimarlık ve İçmimarlık ve Çevre Tasarımı programlarının müfredat yapıları incelendiğinde, bazen aynı fakülte altında bile yer almalarına rağmen, çok az programda karşılıklı olarak disiplinlerarası ders önerildiği izlenmiştir. Yaşam dostu tasarım kapsamında iki disiplin arasındaki diyaloğun kuvvetlendirilmesi ve bunun öncelikle eğitimden başlaması gerektiği vurgulanmaktadır.
Biyofilik Tasarım Unsurlarının İç Mekanlardaki Mekansal Algı Üzerindeki Etkisi: Ofis Ortamları Üzerine Bir Vaka Çalışması
(2024) Kurnaz, İrem; Demirbaş, Güler Ufuk; İç Mimarlık
Bu çalışma, biyofilik tasarım unsurlarının ofis ortamına entegrasyonunu ve kullanıcıların duygusal durumu üzerindeki etkilerini araştırmaktadır. Biyofilik tasarım, insan doğası ile bağlantıyı güçlendirmek amacıyla doğal unsurları yapılı çevreye dahil etmeyi amaçlamaktadır. Bu çalışmada, biyofilik tasarım unsurları biyofilik tasarım matrisine göre özenle seçilmiş ve tasarlanan ofis ortamına aşamalı bir şekilde entegre edilmiştir. Entegrasyon süreci doğanın doğrudan ve dolaylı unsurlarını, doğal şekil ve formları, doğal desen ve malzemeleri içermektedir. Biyofilik tasarımın teorik temelleri üzerinde durulmuş ve seçilen unsurların mekânsal düzenlemelere nasıl dâhil edildiği detaylı bir şekilde açıklanmıştır. Araştırmanın bir diğer önemli aşaması ise biyofilik tasarım unsurlarının ofis kullanıcıları üzerindeki etkilerinin değerlendirilmesidir. Bu amaçla bir anket çalışması yapılmış ve kullanıcıların duygusal durumları analiz edilmiştir. Anket sonuçları, biyofilik tasarım unsurlarının kullanıcıların duygusal durumu ve genel refahı üzerinde olumlu etkileri olduğunu göstermektedir. Bu tez, biyofilik tasarımın ofis ortamlarındaki potansiyel faydalarını ortaya koymakta ve gelecekteki ofis tasarımlarında biyofilik unsurların daha yaygın kullanımı için öneriler sunmaktadır.
Designing parametric rhizomes in architectural space
(2021) Demirbaş, Güler Ufuk; Tunca, Gülru Mutlu; 17487; 17572; İç Mimarlık
The technological developments in the world present a challenge to designstudio students and educators alike since the incorporation of computeraided design software into design education has become a necessity. Thispaper focuses on the 2019-2020 Spring Semester of INAR 302 InteriorDesign Studio IV at Çankaya University, which is a parametric designstudio where students are encouraged to experiment and utilize computerbased form-finding strategies, concentrating on the interior space. Therhizome concept of Deleuze and Guattari is reinterpreted by Studio 302as a design methodology, allowing students to experience the unorthodoxyof space-user dialectics in the inner voids of the parametric forms over theterm project of re-functioning a part of Ulus Square Office Complex as acity hotel with a futuristic extension. The study examines and evaluates thestudents' works, which derive conceptual ideas from the formal analysesof ceramic artworks in the Anafartalar Bazaar and environmental analysesof the historic site, transforming them into the parameters of futuristicarchitectural form and diverse rhizome interpretations. The findingsindicate that students' reinterpretations of \"variations\" in the ceramicartworks uncover multifaceted outcomes of digital design strategies,maintaining diverse rhizomatic progress, which synchronically determinesand is determined by the functional mutations
İç Mekan Estetik Memnuniyetin Karşılaştırılması: İç Mimarlık Birinci Sınıf ve Üst Sınıf Öğrencileri Arasındaki Farklılıklar
(2024) Örer, Zeyca; Demirbaş, Güler Ufuk; İç Mimarlık
İç mimarlık mesleği, hem estetik hem de işlevselliğin bütünleştiği bir alandır. Bu nedenle, bu kavramlar üniversite eğitim süreci boyunca derinlemesine işlenmektedir. Bu eğitimin ilk yılında, öğrencilerin tasarıma eleştirel bakabilme ve soyut düşünme becerilerini geliştirmeye başlamalarını amaçlayan temel tasarım stüdyosu dersleri yer almaktır. Öğrencilerin estetik değerlendirmelerini ne kadar geliştirebildiklerini ölçmek ve analiz etmek temel tasarım eğitimi literatürüne katkı sağlayacaktır. Bu nedenle çalışmayı, iç mimarlık eğitimine yeni başlayan öğrenciler ile birinci yılını tamamlamış öğrenciler arasında iç mekanlara yönelik estetik değerlendirmelerde bir fark olup olmadığını araştırmak amacıyla gerçekleştirdik. Sonuçlar, öğrencilerin iç mekanların tasarımını değerlendirirken estetik memnuniyet ve yenilik kategorilerinde önemli bir fark olduğunu göstermiştir. Birinci sınıfı bitiren öğrenciler, üniversite eğitimine yeni başlayan öğrencilere göre tasarımını değerlendirdikleri iç mekanları estetik memnuniyet ve yenilik bakımından daha az beğenmişlerdir. Temel tasarım eğitiminin sonunda bu durum normaldir çünkü eğitiminin en önemli amacı öğrencilere eleştirel düşünmeyi öğretmektir.
İç Mekanlarda Koku Uyaranlarının Estetik Memnuniyet Değerlendirmesi Üzerindeki Etkisinin Araştırılması
(2024) Söğüt, Zeyca Örer; Demirbaş, Güler Ufuk; İç Mimarlık
İç mekan ve estetik memnuniyet arasındaki ilişkiye dair güncel araştırmalar ağırlıklı olarak görsel duyu etrafında yoğunlaşmaktadır. Görsel duyunun önemi inkar edilemez ancak ikincil duyuların iç mekan estetik değerlendirmeleri üzerindeki etkisinin araştırılması bu konuyla ilgili literatürdeki boşluğu dolduracaktır. Bu çalışma, özellikle literatürdeki mevcut sınırlamalar nedeniyle az araştırılan koku duyusunun estetik memnuniyet üzerindeki etkisini ele almaktadır. Temel amaç, özellikle hoş ortam kokusu yoluyla koku alma duyusunun daha fazla tetiklenmesinin iç mekanlarda estetik memnuniyetin değerlendirilmesini etkileyip etkilemediğini araştırmaktır. Araştırma iki aşamadan oluşmaktadır. İlk aşamada amaç tasarımda estetik memnuniyet (APID) ölçeğini Türkçeye çevirmek ve Türk literatüre kazandırılması sağlamaktır. APID ölçeği, ana dilli İngilizce olan 61 katılımcı ve ana dili Türkçe olan 98 katılımcı ile kültürel uygunluk gözetilerek, güvenirlik ve geçerlilik testleri uygulanarak Türkçeye çevrilmiştir. Sonuçlar, tercüme edilen ölçeğin Türk katılımcılar üzerinde uygulanabilirliğinin güvenilir olduğunu göstermiştir. İkinci aşamada, katılımcıların olumlu koku uyaranları olan ve olmayan iç mekanlarda estetik memnuniyetlerini değerlendirmek ve kokunun memnuniyet üzerindeki etkilerini araştırmak için Türkçeye çevrilmiş olan APID ölçeği kullanılır (Katılımcı Sayısı = 81). Katılımcılar koku uyaranlarının etkisini gerçek bir iç mekanda bulunarak ve ayrıca iç mekan fotoğraflarını inceleyerek değerlendirmişlerdir. Çalışmanın sonuçları iki önemli bulguya işaret etmektedir. Birincisi, gerçek iç mekanlarda olumlu bir ortam kokusu mevcut olduğunda insanlar iç mekanı daha çekici bulma eğilimindedir. İkincisi, çevredeki ortama hoş kokular dahil edilmesi, iç mekan fotoğraflarının algılanan orijinalliğini arttırabilmektedir. Sonuç olarak bu çalışma, koku alma duyusunun estetik deneyimleri şekillendirmede sıklıkla gözden kaçırılan rolüne ışık tutarak, gelişen iç mimarlık alanına katkıda bulunmayı amaçlamaktadır. Bulgular, tasarım uygulamalarında çoklu duyusal unsurları dikkate almanın önemini vurgular ve yalnızca görsel duyuyu değil aynı zamanda koku alma duyusunu da tetikleyen iç mekanlar yaratmaya yönelik daha fazla araştırmayı teşvik eder niteliktedir. Bu araştırma, işlevsel ve çok duyulu iç mekan tasarımına öncelik veren daha bütüncül bir iç mimari yaklaşımı için temel oluşturarak gelecek çalışmalara öncülük etmektedir.
İnsan Mekan Yapı
(2004) Demirbaş, Güler Ufuk; Küçükarslan, Melahat; 17572; İç Mimarlık
Modern and traditional representation in mosque architecture: Analytic comparison of three mosques in Ankara, Turkey
(2023) Mertyürek, Serkan; Demirbaş, Güler Ufuk; 118959; 17572; İç Mimarlık
Bu makale Türkiye’nin başkenti Ankara’da üç farklı modern cami incelemektedir. Özellikle, Türkiye’de cami envanterinin önemli bir bölümünü oluşturan “Osmanlı- tipi” camilerden farklı, yenilikçi ve özgün cami örneklerini araştırmaktadır. Osmanlı İmparatorluğu sonrası Cumhuriyet dönemi, cami mimarisinde “modern” ve “geleneksel” örnekler üzerinden süregiden bir tartışma ve rekabete tanıklık etmiştir. Aslında bu problem farklı yönleriyle ele alınmış olsa da, akademide genellikle doğrudan camilerin “modern” veya “geleneksel” olarak sınıflandırılması üzerinden tartışılmıştır. Oysa, bu sınıflandırma cami mimarisinde geleneğin repertuvarını oluşturan camilerin farklı fiziksel özelliklerini temel almalıdır. Bu çalışmada camiler kütle ve cephe tasarımları, mekânsal organizasyon, iç mekân formları, mimari program, malzeme seçimi ve bezeme, süsleme detayları olmak üzere camilerin fiziksel özelliklerine göre altı gruba ayrılmış, 18 farklı faktöre göre değerlendirilmiştir. Bu araştırma cami mimarisinde önemli olan “gelenek”, “geleneksel” ve “modern” kavramların anlaşılmasında ve ayırt edilmesindeki karışıklığı gidererek, cami mimarisinde modern ve geleneksel temsil tartışmasına katkı koymayı amaçlamaktadır.
The betterment of wayfinding process in complex hospital environments by using mobile navigation systems: A proposal for a mobile wayfinding system
(2011) Demirbaş, Güler Ufuk; Uluğ, Ali; Demirbaş, Özgen Osman; 17572; İç Mimarlık