İç Mimarlık Bölümü Yayın Koleksiyonu

Permanent URI for this collectionhttps://hdl.handle.net/20.500.12416/398

Browse

Now showing 1 - 20 of 27

2000’ler Türkiye’sinde “Mekân - Mesken” Kavramlarının ‘Değer’ Kavramı Üzerinden Sorgulanması: Kuramsal Bir İnceleme
(2018) Atakan, Gökçe; 206007; İç Mimarlık
Sürdürülebilirliğin önemli bir parçası olan kültürel sürdürülebilirlik, mekân tasarımının en önemli konularından biri olarak düşünülür. Kültürün değişken yapısı, farklı dönemler için farklı çevresel değerler sağlar. Bu nedenle, yapılı çevrenin değerlerinin kültürel sürdürülebilirliği sorgulamak için önemli bir veri sağlayacağı düşünülmektedir. Bu çalışmanın amacı, 2000 sonrası Türkiye’de üretilmiş olan konut seçenekleri ve etkileri hakkında farklı disiplinlerde yapılmış olan tespitleri bir araya getirerek, mekân tasarımının ‘değer’ parametresi üzerindeki etkilerini araştırmaktadır. Madea tarafından, toplumsal hedefler ve niteliksel özelliklerle açıklanan tasarımın değeri (2006), bu çalışmada mekân ve mesken kavramlarını değerlendirmek üzere ölçüt olarak seçilmiştir. Toplumsal değer alt ölçütü ‘kültür – toplum’ olarak, niteliksel değer alt ölçütü ise göstergebilim üzerinden ‘kimlik – birey’ olarak belirlenmiştir. Kuramsal altyapısı literatür taraması yöntemi ile yapılmış olan çalışma, Anadolu ve Türkiye konut gelişim sürecinin ışığında, 2000 sonrası sunulan konut örneklerini mekân ve mesken kavramları bağlamında okumaktadır. Çalışmada yapılan değerlendirilme sonucunda, mekân tasarımı için olası öneriler verilmektedir.
Ankara, Gölbaşı, Hallaçlı Mahallesi’nde I. Ulusal Mimarlık Dönemi’ne Ait Bir Örnek: “Mehmet Ağa Konağı”
(2019) Yalvaç, Sevinç Duygu; Urak, Gediz; 1487; Şehir ve Bölge Planlama
Bu makale, Ankara İli, Gölbaşı İlçesi, Hallaçlı Mahallesi’nde yer alan Mehmet Ağa Konağı’nı konu almakta olup “Ankara İli, Gölbaşı İlçesi, Hallaçlı Mahallesi’nde Bulunan Mehmet Ağa Konağı’nın Restorasyon Önerisi” isimli yüksek lisans tez çalışması kapsamında yapılan araştırmalar sonucunda elde edilen veriler kullanılarak hazırlanmıştır. Makalenin amacı, I. Ulusal Mimarlık Dönemi mimarisinin, kırsal alanda yer alan bir örneği olarak tanıtımının yapılarak; özgün nitelikleri ile gelecek kuşaklara aktarımının sağlanması için yapılan belgeleme çalışması sonucunda elde edilen veriler ile yapı ile aynı dönemde inşa edilmiş konut örnekleri ile yapılan karşılaştırmalı çalışması sonuçlarının ortaya konmasıdır. Bu sayede, Kurtuluş Savaşı’nda orduya yaptığı önemli katkılarıyla bilinen ve milli mücadelenin önemli destekçilerinden biri olan yapının ilk sahibi Mehmet (ATAK) Ağa’nın anısının da yaşatılarak, kültürel mirasımızın korunmasına katkı sağlanacaktır.
Art Deco Hakkı Yenmiş Bir Üslup ve Türkiye - Ankara’dan Yansımaları
(2018) Özcan, Zühal
Hayat fiziki olarak içinde geçtiği için, mimarlığın insanlar üzerinde güçlü bir etkisi vardır. Mimarlık eserlerinin ifadesi zamana, yer ve toplumlara göre değişiklikler gösterir. Bu değişiklikler gözlemlenmiş ve genel olarak “üslȗp” diye adlandırılmışlardır. Sükȗnet ve durağanlığın hâkim olduğu Eski Çağlar’da üslȗpların uygulanması çok yavaş olmuştur. Üslȗp değişimlerinin hızı teknolojik gelişmelere bağlı olarak giderek arttı, o kadar ki bir insan ömrü içindeki değişimlerin hızını takip etmek çok güç. İçinde yaşanılan dönem içerisinde oluşan üslȗpları ayırt etmek güçtür fakat geçmiş dönemler incelendiğinde görebilmek kolaydır. Bununla birlikte, gündelik hayatı kontrol eden günlük nesneler, yapılar ve hatta yerleşimler incelendiğinde, belli bir üslȗbu tanımlayabilmek mümkündür. Her dönem insan eliyle yaratılmış her şey üzerinden gözlemlenebilecek belli bir estetik anlayışı yansıtır. Bu noktadan hareketle, 20. yüzyıla hükmeden temel üslȗp Modernizm olarak adlandırılabilir. Öte yandan mimaride ve tasarımda Modern Hareket kendi içinde çeşitlemeler ya da dallar içerir. Bunlardan bazıları belirgin ve güçlüyken bir kısmı da gölgede kalmışlardır. Art Deco bu ikinci gruptandır ve bu nedenle bu makalenin konusu olarak seçilmiştir.
Aydınlık düzeylerinin kullanıcının okuma hızı ve görsel konforu üzerindeki etkisi
(2016) Avcı, Ayşe Nihan; Memikoğlu, İpek; 237970; 19105; İç Mimarlık
Biyofilik Tasarım Kapsamında Peyzaj Mimarlığı ve İç Mimarlık Arakesiti: Eğitim Programlarının Karşılıklı Değerlendirilmesi
(2019) Demirbaş, Güler Ufuk; Demirbaş, Özgen Osman; 17572; İç Mimarlık
Yaşam Dostu Tasarım ya da son dönemde yaygın kullanımı ile Biyofilik Tasarım (Biophilic Design) kavramı bir tasarım eylemi olarak aslında yeni bir kavram değil. İnsanın, doğayla olma, doğayla bağlantı kurma ve doğada olma içgüdülerine dayalı doğuştan gelen eğilimlerinin tümü Biyofili kavramı kapsamında tanımlanmaktadır. Biyofilik Tasarım ya da Yaşam Dostu Tasarım kavramı ise içinde bulunduğumuz yapılı çevrenin yenilikçi bir bakış açısı ile doğayla bağlantılı olarak tasarlanmasıdır. Peyzaj Mimarlığı en genel tanımı ile sanat, çevre, mimari, mühendislik, sosyoloji ve tasarım unsurlarının tümünü bir arada kapsayan farklı ölçek ve kapsamlarda hem açık alan hem kapalı mekanların tasarlanması pratiğidir. 21. yüzyılın iç mimari pratiği dikkate alındığında, iç mekan kurgusunda hiç olmadığı kadar biyofilik tasarım anlayışının tasarımcılar tarafından benimsendiği ve özellikle stres düzeyinin yüksek olduğu kamusal mekanlarda doğaya dönük, doğaya karışan ve/veya doğadan esinlenen tasarım yaklaşımlarının gün geçtikçe daha da kuvvetlendiği gözlenmektedir. Bu çalışmanın temel odağı biyofilik tasarım kapsamında Peyzaj Mimarlığı ve İç Mimarlık alanlarının etkileşimi ile yapılı çevre ile doğanın bütünleştirilmesi ile daha konforlu ve sağlıklı yaşam mekanlarının tasarlanmasında disiplinlerarası olasılıkların örnekler üzerinden değerlendirilmesidir. Bu kapsamda ülkemizde her iki alanda eğitim veren farklı isimlerde ve farklı akademik yapılar altında olan programların müfredat yapılarının karşılıklı olarak karşılaştırılması ile mevcut durum değerlendirilmesi yapılmaktadır. Çeşitli kapsamdaki fakülteler altında eğitim vermekte olan Peyzaj Mimarlığı, Kentsel Tasarım ve Peyzaj Mimarlığı, İç Mimarlık ve İçmimarlık ve Çevre Tasarımı programlarının müfredat yapıları incelendiğinde, bazen aynı fakülte altında bile yer almalarına rağmen, çok az programda karşılıklı olarak disiplinlerarası ders önerildiği izlenmiştir. Yaşam dostu tasarım kapsamında iki disiplin arasındaki diyaloğun kuvvetlendirilmesi ve bunun öncelikle eğitimden başlaması gerektiği vurgulanmaktadır.
Çevre Dostu Yaklaşım: Sürdürülebilir Mimarlık
(İstanbul Aydın Üniversitesi Yayınları, 2017) Çelebi, Gülser; 2919
Sürdürülebilirlik, çevre ile ilişki içinde olan disiplinler için “yaşam”ı ifade eder. Tüm varlıklar ekosistem adı verilen holistik bütünlük içindedirler. Ekosistem canlı organizmalar, insan toplulukları ve inorganik varlıklardan meydana gelir. Ekosistemdeki bu varlıklara sürdürülebilir yapılı çevreler tasarlamak ve üretmek ise her disiplinin sorumluluğu altındadır. Mimarlık bir dizi ilişkili eylemler ve süreçlerle çevreyi etkiler. Bir bina inşa edildikten sonra çevre ile uzun süreli etkileşim içine girer. Bu bağlamda, sürdürülebilir tasarımın amacı çevreyi güvence altına alarak, insanların sağlık ve güvenliğini sağlayan mimari çözümler bulmaktır. Bu araştırma da mimarlık disiplini ile doğrudan ilişkili olan, çevre ile dost tasarımda etkin olan faktörleri ve stratejileri analiz etmek üzere ele alınmıştır. Çalışma bir literatür araştırmasıdır ve ilgili alanlarda farklı disiplinlere göndermeler yapılarak içerik düzenlenmiştir. Bu bağlamda, kavramsal bir metod çerçevesinde sürdürülebilir mimarlıkta İlkeler, Stratejiler, Başarma Yolları ve Yöntemler başlıklarıyla irdelenmektedir.
Eskişehir Çifteler Harası/Tigem Anadolu Tarım İşletmesi İdare Binası Restorasyon Önerisi
(2021) Arslan, Merve; Aydın, Önder; Urak, Z. Gediz; 1487; Şehir ve Bölge Planlama
Farklı Sosyo-Ekonomik Düzeye (SED) Sahip Konut Kullanıcılarının İç Mekân Donatılarını Değiştirme Süreçlerinin İncelenmesi
(2020) Yazıcıoğlu, Nazife Mine Çelebi; Yıldırım, Kemal; Günçıktı, Mükerrem; 238157; İç Mimarlık
Bu araştırmada, farklı sosyo-ekonomik düzeylere (SED) sahip kullanıcıların, konutlarındabulunan iç mekân donatılarını hangi sıklıkla ve hangi nedenle değiştirmek istedikleri ve yaistemediklerinin irdelenmesi ve belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda, alt, orta veüst olmak üzere üç farklı SED grubu göz önünde bulundurularak hazırlanan ankete toplam 280kullanıcı katılmıştır. Elde edilen sonuçlara ait veriler SPSS programıyla değerlendirilmiştir.Sonuçlara göre, genel olarak katılımcıların konut iç donatı elemanlarını değiştirme sürelerininortalama 6-10 yıl arasında olduğu, SED yükseldikçe donatı elemanlarını değiştirme sıklığınınazaldığı belirlenmiştir. Ayrıca katılımcıların donatı elemanlarını değiştirmek isteme nedenleriirdelendiğinde sırasıyla; eskidi, bozuldu/kırıldı, estetik görünüş, malzeme kalitesi, depolamayetersizliği, ölçü hatası, işçilik kalitesi ve bakım-servis yetersizliği gibi hususların öne çıktığıgörülmektedir.
Geleneksel Niğde Evlerinde Enerji Etkin Yapı Tasarımının İncelenmesi
(2019) Efe Yavaşcan, Emel; Urak, Zehra Gediz; 1487; Şehir ve Bölge Planlama
Tarihi çevrelerdeki tasarımların sürdürülebilir tasarım ölçütleri dikkate alındığında, bulundukları çevrenin iklim ve doğa koşullarına uygun çözümlerin uzun zamandır uygulandığı, bu detaylı ve uygun çözümlerin doğal döngüye en az zarar veren yaklaşımlar olduğu bilinmektedir. Geleneksel yapıların sürdürülebilir tasarım ölçütlerinin çağdaş tasarım ve planlama konularında örnek alınması gereken ekolojik yaklaşımlar içerdiği kabul edilmektedir. Anadolu’daki geleneksel yapıların enerji etkin yapı tasarımı çözümlerinin açığa çıkarılması ve günümüzün ve geleceğin tasarımcılarına takip edilecek örnekler olarak sunulması amacıyla, bu çalışmada Kapadokya bölgesinde yer alan Geleneksel Niğde Evleri incelenmiştir. Çalışmanın amacı, Niğde’de yer alan, günümüze kadar gelmiş ve kendilerine özgü özelliklerini kaybetmemiş Geleneksel Niğde Evlerinin enerji etkin özelliklerini araştırmaktır. Çalışma kapsamında geleneksel yapıların enerji etkinlikleri;araziye yerleşim ve yönlenme, biçimlenme, uygun hacim organizasyonu, yapı kabuğu özellikleri ve malzeme özellikleri açısından analiz edilerek değerlendirilmiştir.
I¸c Mekˆanda Kullanılan Yapay Aydınlatmanın Kullanıcı A¸cısından Etkileri
(2011) Turgay, Orkunt; Altuncu, Damla; 102069; İç Mimarlık
Mekˆan en geni¸s anlamda; insanın bir amaca y¨onelik olarak do˘gal ¸cevrede ger¸cekle¸stirdi˘gi bir sınırlama, yapay bir de˘gi¸sim, sosyal ¨org¨utlenmenin ifadesi olan bir kurgulamadır. Tasarlanan mekˆan, zihinde yaratılan kavramı fonksiyonel ve simgesel olarak dı¸sa yansıtan bir kabuk olarak da de˘gerlendirilmektedir. Mekˆan kavramı renk, doku, malzeme gibi ¨o˘gelerinin biraraya getirilmesi ve mekˆana uygulanması sonucunda kullanıcısıyla birlikte kimlik kazanır. Mekˆan kurgusundaki ¨onemli ¨o˘gelerden biri de aydınlatmadır. Sanayile¸smi¸s toplumlarda, g¨un ge¸ctik¸ce i¸c mekˆanlarda ge¸cirilen ya¸sam s¨uresi uzamakta; buna ba˘glı olarak da yapay ı¸sı˘ga duyulan ihtiya¸c artmaktadır. Son yıllarda i¸c mimarlıkta kullanılan yapay aydınlatma; mekˆan i¸cin belirleyici, vurgulayıcı, sınırlayıcı, ¨u¸c boyutlulu˘gun algılanmasını sa˘glayan y¨onleri ile g¨u¸cl¨u bir anlatım aracı olma niteli˘gi kazanmı¸stır. Bu bakımdan aydınlatmanın, mekˆansal ¨ozellikleri algılatmada, hatırlatmada b¨uy¨uk ¨onemi vardır. Kullanıcı, mekˆanın bi¸cimine ve mekˆana alınan ı¸sı˘gın, kullanılan aydınlatma sisteminin ¨ozelliklerine ba˘glı olarak mekˆanı anlamlandırmaktadır. G¨orsel konfor ¸sartlarını yerine getirerek g¨ormeyi ger¸cekle¸stirmek i¸cin gereken aydınlatmanın, kullanıcı ¨uzerinde bilinen etkileri yanında g¨orsel olmayan etkileri de yadsınamayacak kadar fazladır. Mimari aydınlatmanın g¨orsel olmayan etkilerini bilerek olu¸sturulan tasarımlar, zamanının b¨uy¨uk bir kısmını kapalı mekˆanlarda ve yapay ı¸sık altında ge¸ciren ki¸silerin g¨orsel performansları yanında mekˆan algılarını ve psikolojilerini de etkileyecektir. Bu nedenle aydınlatma tasarımın bir par¸cası olarak kabul edilerek; konunun multidisipliner bir ¸sekilde ele alınması gerekmektedir. Bu ¸calı¸smada, i¸c mimarlıkta kullanılan yapay aydınlatmanın kullanıcı ¨uzerindeki g¨orsel olmayan etkilerine ve mekˆan kavramına etkisine dikkat ¸cekmek hedeflenmektedir.
İç Mimarlık Eğitiminde Sesin Bir Tasarım Elemanı Olarak Ele Alınması: İşitsel Peyzaj Çalıştayı Deneyimi
(2021) Kitapçı, Kıvanç; Dökmeci Yörükoğlu, Papatya Nur; 214925; İç Mimarlık
Bu bildiride, Hacettepe Üniversitesi, Güzel Sanatlar Fakültesi, İç Mimarlık ve Çevre Tasarımı bölümünün düzenlediği Tasarım Eğitiminde Sıfır Atık Yaklaşımı Eğitim Çalıştayı II kapsamında yapılmış olan, ‘Sesin Kaynak Olarak Mekân Tasarımında Yönetimi ve Değerlendirilmesi’ başlıklı çalıştayın kurgusu ve uygulama süreci aktarılmaktadır. Bu çalışmanın temel amacı, katılımcılara mekan tasarımında işlev, konfor ve aidiyet gibi kavramlara da yön veren ses olgusunu nasıl yönetilebilir bir kaynak olarak ele alabileceklerini aktarmaktır. Toplam 24 katılımcı ile gerçekleştirilmiş olan bu çalıştay oturumu, teori, uygulama ve tartışma olmak üzere toplam üç ana bölümden oluşmuştur. İlk bölümde katılımcılara, uygulamalı bölümün gerçekleştirilebilmesi için gerekli olan mimari akustik, işitsel peyzaj ve ses tasarımı konularında teorik bilgiler özet olarak aktarılmıştır. İkinci, uygulamalı bölümde ise, aktarılan bu teorik bilgiler doğrultusunda 2 farklı işleve sahip, restoran ve ofis olarak belirlenmiş iç mekânların ses tasarımlarının, çalıştay katılımcıları tarafından birbirleri ile etkileşimli olarak işitselleştirilmesi pratiği yapılmıştır. Bu çalıştay oturumunda ortaya çıkan sonuç ürünlerin, iç mekân ses tasarımının görsel-işitsel deneyim üzerindeki katkısı hakkında farkındalık yaratması hedeflenmiştir. Katılımcıların hangi ses kaynaklarını, hangi mekânlarda ve işlevlerde, nasıl değerlendirecekleri çalıştayın ana çıktısını oluşturmaktadır. Bunun yanı sıra, farklı katılımcıların aynı görsel için ürettikleri ses tasarımları arasındaki farklılıklar, tasarımcının işitsel çevre üzerindeki yaratıcı rolünü de vurgulamıştır.
İktidar Masal Reklam
(2005) Okur Tolun, Elif; Ortak Dersler Bölümü
Bu makalede amaç, evrensel anlatı özelliği kazandığı ve toplumsal normlara uygun bir içeriği olduğu için sorgulanmadan kabul edilen ve kuşaklar arası süregelen masum bir masalın aslında ne kadar ideolojik ve taraflı olabileceği üzerinde durup, günümüze olan yansımaları ile tekrar tekrar nasıl üretildiği ve günlük hayatımızda nasıl bir rol oynadığı araştırılmıştır. Makalede örnek olarak “Pamuk Prenses ve Yedi Cüceler” ile Hülya Avşar’ın oynadığı Molfix çocuk bezi reklam filmi ele alınmıştır. İnsan beynine farkında olmadan sessiz ve gizlice kodlanan iktidar ilişkileri ve kadının toplum içindeki ikincil konumuna dikkat çekilmiştir
İnsan Mekan Yapı
(2004) Demirbaş, Güler Ufuk; Küçükarslan, Melahat; 17572; İç Mimarlık
Investigation of Plastic Wastes and Possibilities for Use in Construction
(2020) Çelebi, Gülser; 2919
Plastikler dayanıklı, yalıtkan ve hafif malzemelerdir. Şekil verilebilme özelliği yüksek, esnek veya rijit olarak üretilebildikleri için kullanım alanı da geniştir. Plastiklerin günümüzden her sektöründe kullanılması, atık miktarının da her geçen gün kaçınılmaz olarak artması anlamına gelmektedir. Plastik atıklarının azaltımına yönelik en önemli çözüm, kaynakta azaltma yöntemi olup, sonrasında ise yeniden kullanım ve geri dönüşümdür. Mümkün olduğunca düşük tüketim sonrasında kullanım ömrünü tamamlayan plastik atıkların yeniden kullanılması ya da yapıda veya çeşitli sektörlerde farklı işlevlerde geri dönüşümü, atık azaltımını güçlendiren yöntemler arasında görülmektedir. Plastik tüketiminin azaltılması, kullanılmış plastik ürünlerin sektöre döndürülmesi atık oranının azaltılmasının yanı sıra ülke ekonomisi bağlamında da büyük önem arz etmektedir. Çalışma kapsamında Türkiye’de plastik kullanımının niceliği ve atık plastiklerin azaltılmasına yönelik yöntemlere yer verilirken, plastik atıkların azaltılmasına yönelik atık plastik kullanılarak üretilen kompozit malzeme çalışmaları ve yapıda kullanım olanakları detaylı bir literatür çalışması ile ele alınmıştır.
İşitsel peyzaj yaklaşımının mimari süreç ile ilişkilendirilmesi üzerine bir ön model çalışması
(2021) Erçakmak Osma, U. Beyza; Dökmeci Yörükoğlu, Papatya Nur; 214925; İç Mimarlık
Bu çalışma kapsamında, iç mekân akustik konforun günlük yaşantıdaki önemi de düşünülerek, iç mekân işitsel peyzaj ilkelerinin mimari tasarım ve uygulama süreçlerine entegrasyonunun araştırılması ve bu ilkelerin mimari sürecin aşamaları ile ilişkilendirilmesi amaçlanmıştır. Bu bağlamda, iç mekân işitsel peyzaj yaklaşımının, mimari tasarımda uygulanabilirliğinin araştırılması için bir temel oluşturmak üzere (1) iç mekân işitsel peyzaj bileşenlerinin ve etkenlerinin belirlenmesi, (2) mimari tasarım ve uygulama süreçlerinin aşamalarının belirlenmesi ve (3) birbirleriyle olan ilişkilerinin araştırılması hedeflenmiştir. Bu çalışma kapsamında iç mekân işitsel peyzaj bileşenleri; ses, insan, yapı ve çevre olarak dört ana başlık altında tanımlanmış. Mimari süreçte ise; programlama, kavramsal tasarım, tasarım geliştirme, belgeleme, inşaat/uygulama ve değerlendirme olarak altı aşama belirlenmiştir ve iç mekân işitsel peyzaj bileşenleri ile mimari sürecin aşamaları arasındaki ilişkiler tartışılmıştır ve önerilen ön model çerçevesinde sunulmuştur.
Karma Kullanımlı Çok Katlı Konut Yapıları Üzerine Bir Analiz: Yeşil Bina Değerlendirme Kategorileri Bazında Üç Vaka Etüdü
(2020) Süzer, Özge; Yılmaz, Meltem; 27418; İç Mimarlık
Bu makale, İstanbul’da yeşil iddiası olan üç adet karma kullanımlı çok katlı konut projesinin, LEED yeşil bina sertifika sisteminin değerlendirme kategorileri bazında analizini içermektedir. Çalışmada öncelikle LEED sistemi model alınmış ve bu yapı tipolojisi için uygun nitelikteki yeşil bina tasarım ölçütleri ışığında 53 sorudan oluşan bir ölçme-değerlendirme anketi hazırlanmıştır. Örnek projeler; yetkililerinin sorulara verdiği cevaplar, projelere ilişkin çizim ve sertifikalar ile yerinde gözlemler doğrultusunda değerlendirilmiştir. Anketi oluşturan sorular, LEED sistemi temel alınarak; beş ana kategori altında gruplanmıştır. Seçilen projelerin, bu kategoriler altındaki sorulara ilişkin olarak, gerçekleştirilmesi beklenen ölçütleri yerine getirip getiremediklerine göre, her kategoriye ait başarı yüzde oranları hesaplanmıştır. Bu bağlamda çalışmanın amacı, İstanbul’da bu yapı tipi için, hangi kategorilere öncelik verildiği ve hangilerinin ikinci planda kaldığını belirlemektir. Analiz edilen projelerin kategoriler bazında gösterdikleri başarı sıralaması ile LEED otoritelerince verilen önem sıralaması kıyaslanmıştır. Sonuç olarak, enerji kategorisine yeterince ağırlık verilmediği bulunmuş ve bu konuda dikkat edilmesi gereken hususlar ortaya konmuştur.
Konya İnce Minareli Medrese’nin Özgünlük Ölçütü Bileşeni Biçim ve Tasarım Unsuru Bakımından Analizi
(2020) Uslu Bülbül, Zehra; Urak, Z. Gediz; 1487; Şehir ve Bölge Planlama
Tarihi yapıların bakım, onarım ve restorasyon müdahale kararları, yapıların tarihi ve günümüze gelene kadarki değişimi ile doğrudan ilişkilidir. Bu nedenle onarım ve restorasyon çalışmalarında görülen ve ulusal-uluslararası toplantılara konu olan mimari korumada özgünlük ölçütü, eserin tarihi değeri ve kültür mirasının özgün değerleriyle birlikte geleceğe aktarılması bakımından büyük önem arz etmektedir. Kültür varlıklarının özgün değerleriyle geleceğe aktarılması ile mimarlık biliminin yanı sıra, tarih, sanat, jeoloji, kimya, malzeme bilimi, arkeoloji, sosyal antropoloji, sosyoloji gibi pek çok bilim dalı hakkında bilgi ve belgeye ulaşılabilmektedir. Bu bağlamda makalede, günümüze kadar ulaşabilmiş özgün değerleriyle geleceğe aktarılmasına katkı sağlamak amacı ile, Anadolu Selçuklu Dönemi mimarisinin değerli eserlerinden olan Konya İnce Minareli Medrese tasarım ve biçim bakımından incelenmiştir. Eser, araştırma sonucu elde edilen veriler ve yerinde yapılan inceleme ile Nara Özgünlük Belgesi’nde ve Dünya Miras Sözleşmesi Uygulama Rehberi’nin (The Operational Guidelines for the Implementation of the World Heritage Convention) 82. Maddesi’nde geçen özgünlük ölçütü bileşenlerinden olan biçim ve tasarım unsuruna ilişkin belirlenen kriterler kapsamında, görünen yüzeyler üzerinden analiz edilmiştir.
Mersin İli Mut İlçesinin Koruma Planlamasında Üretim Mirası Bulgurhanelerin Değerlendirilmesi
(2019) Manav, Ayşe; Urak, Gediz; 1487; Şehir ve Bölge Planlama
Çevrelerin korunmasıyla sağlanan kazanımlar içinde endüstri mirasının korunması önemli bir yer tutmaktadır. Endüstri mirası kapsamında, geleneksel üretim biçimleri, yöresel kültürel değerlerdir ve teknolojik gelişmelere bağlı olarak yok olmaktadır. Terkedilmiş geleneksel üretim biçimlerinin yeniden canlandırılması veya bölgesel ölçekte geliştirilecek bir koruma planlamasının parçası olması, bu değerlerin korunarak sürdürülmesini ve bulunduğu yerleşimde toplumun koruma bilincinin gelişmesini sağlarken, bölge ve ülke ekonomisine de katkı sunacaktır. Bu sorumlulukla, Türkiye’de terkedilmiş bir üretim biçimi olan geleneksel bulgurculuk, Mut bulgurhaneleri ve oluşturduğu kültürel peyzaj üretim mirası olarak makalede ele alınmıştır. Bulgurhane, buğdayın yıkanması, haşlanması, kurutulması ve öğütülmesi sonucunda sofralık bulgur çeşitlerinin üretildiği yapılardır. Buğdayın işlenmesi sürecindeki, güneşte kurutma aşaması Mut bulgurculuğunun çıkış noktasıdır. Yirminci yüzyılın ortalarında, Mut’ta başlayan geleneksel bulgurculuk, önce ilçenin çeşitli yerlerinde sonra Bulgucular Sokak’ta yaklaşık bir asır boyunca etkin olarak sürdürülmüş, yirmi birinci yüzyılın başlarında makineli üretime geçilmesiyle neredeyse yok olmuştur. Günümüzde kullanılmasa da, Bulgucular Sokak’taki geleneksel bulgurhane binaları ve içindeki makineler, yan iş kolu büyükbaş hayvan besiciliğine ait ahır ve depolar, işçi-işveren ve mahallede yaşayan diğer kişilerin konutları, sosyal doku ve kentsel peyzaj öğeleri üretim mirası olarak korunmalıdır. Zamanla yok olan bu değerler, ilçe bütünü için önerilecek bir koruma planının ana temasını oluşturarak ilçedeki korunması gerekli tüm alanlarla beraber üst ölçekli çevre düzeni planlarıyla da uyumlu bütünleşik bir planlama yaklaşımı ile korunabilir. Ulusal ve uluslararası boyutta tanıtımı ve sergilenmesi sonucunda elde edilecek turizm geliri sayesinde ilçe, bölge ve ülke ekonomisine katkı sunabilir. Bu bağlamda; üretim mirası Mut bulgurhanelerinin tanıtımı yapılmış ve Mut ilçesinin tamamı için gerçekleştirilecek bir koruma planlamasındaki önemi vurgulanmıştır.
Pandemi Sürecinde İç Mimarlık Lisans Eğitim Müfredatının Uzaktan Eğitim Modeline Adaptasyonu: Çankaya Üniversitesi Örneği
(2021) Urak, Gediz; Dökmeci Yörükoğlu, Papatya Nur; Akbay, Saadet; 214925; 21742; İç Mimarlık; Şehir ve Bölge Planlama
Çankaya Üniversitesi İç Mimarlık Bölümü, Covid-19 pandemisinin ortaya çıkması ile 30 Mart 2020 tarihi itibariyle eğitime uzaktan eğitim yöntemiyle devam etmek durumunda kalmıştır. Bu süreçte, Bölüm müfredatında yer alan derslerin uzaktan eğitim modeline dönüştürülmesi için yoğun bir çaba harcanmış ve detaylı bir hazırlık süreci yaşanmıştır. Müfredatın değiştirilmeden adapte edilmesi gerekliliği nedeniyle, bu çalışma kapsamında uzaktan eğitime adaptasyon sürecinin kilit aşamaları, eğitimin kalitesi ve sürdürülebilirliği tartışılmış, pandeminin, iç mimarlık eğitim sürecine olan kısa vadeli etkileri ve lisans eğitim müfredatında yapılan adaptasyonları sunulmuştur. Buna ek olarak, pandemi süreci nedeniyle ‘acil uzaktan eğitim’ ve ‘uzaktan eğitim’ şeklinde verilecek olan derslere hazırlık, derslerin işleniş biçimi, sınav uygulamaları, öğrenci başarı durumları ve görüşleri de aktarılmıştır. Öğrencilere uygulanan ön anket sonuçları, öğrencilerin ‘acil uzaktan eğitim’ sürecine katılımlarının elektronik cihaz, program ve internet erişimi konuları kapsamında mümkün olduğunu ve süreci köklü olarak etkileyecek aksaklıkların yaşanmayacağını ortaya koymuştur. Bunun dışında, öğretim elemanlarından alınan ‘uzaktan eğitim’ ile ilgili geri bildirimlerin sonuçları, teorik derslerdeki uzaktan eğitim sürecine adaptasyonun uygulamalı derslere göre belirgin olarak daha kısa sürede ve kolay olduğunu göstermiştir.
Sit Sınırlarının Koruma Bağlamında Değerlendirilmesi: Niğde Kalesi ve Eskisaray Mahallesi Kentsel Sit Alanı
(2021) Urak, Zehra Gediz; Yavaşcan, Emel Efe; 1487; Şehir ve Bölge Planlama
Tarihi, Neolitik ve Kalkolitik çağlara kadar uzanan Niğde İli, geçmiş dönemlerdeKapadokya içerisinde önemli bir konuma sahip olmuş, korunması gerekli tarihi çevrelerbarındırmaktadır. Niğde İli kent merkezinde bir adet kentsel sit alanı bulunmaktadır.17.09.1993 tarih ve 1535 karar numarası ile tescillenen, kentin tarihi çekirdeğinioluşturan çalışma alanı Kale, Alaeddin ve Eskisaray Mahallelerini kapsayan sit sınırı veçevresidir. Bu çalışmanın amacı sit alanı sınırlarının korunmuşluk durumununaraştırılmasıdır. Çalışma alanında yapılan alan analizleri sonucu önerilen sit sınırınındışında kalan tarihi dokunun ne yazık ki sit alanı ile bir bütün olarak korunamadığıortaya çıkmıştır. Sit sınırı biter bitmez inşa edilen yüksek katlı yapılar sit sınırı ilesınırın dışında kalan tarihi doku arasında bir duvar oluşturmuştur. Sit alanı içinde iseproblemler bulunduğu ve tescilli ve tescilsiz geleneksel pek çok konutun yerindeolmadığı tespit edilmiştir. Ayrıca, önerilen sit sınırının, Alaeddin Tepesi ve kısmiçevresini içermesi, devam eden tarihi dokuyu içine almamasının da telafisi olmayanzararların meydana gelmesine neden olduğu belirlenmiştir. Bu araştırmalarneticesinde, alandaki tarihi değerlerin bir bütün olarak korunması için çağdaşkorumanın yönetsel boyutu olan alan yönetimine Niğde Tarihi Kent Merkezi’nin ihtiyacıolduğu anlaşılmıştır. Yönetim alanı ve etkileşim alanı sınırlarının doğru belirlenmesi isealanın bütünleşik korunması için şarttır. Bu bağlamda, Niğde Tarihi Kent Merkezi’ndeyapılan alan analizlerinden elde edilen verilerin değerlendirilmesi neticesinde yönetimve etkileşim alanı sınırları önerilmiştir.

Browse

Browsing İç Mimarlık Bölümü Yayın Koleksiyonu by Language "tr"